48 uczestników z 9 szkół powiatu wrzesińskiego zmierzyło się w tym roku z tekstem dyktanda, zorganizowanego już po raz jedenasty w Samorządowej Szkole Podstawowej nr 6 we Wrześni przez Stowarzyszenie Twórczości Teatralnej AKT.

Uczniowie klas VI-VIII walczyli przy pomocy piór o miano Dziecięcego Mistrza Ortografii. Kto zwyciężył w tegorocznej edycji małego dyktanda dowiemy się po sprawdzeniu prac przez jury, a laureaci zostaną nagrodzeni 29 maja.

      Przedstawiamy tekst tegorocznego dyktanda opracowany przez panie Dorotę Michalską i Krzysztofę Przybylską:

Wiosna

            Wiosna zbliżała się leniwie i niepostrzeżenie. Nie musiała zrzucać jarzma lodowo – śnieżnej pokrywy. Przebiśniegi utraciły zasadność swej nazwy… Z pożółkłej trawy nagle wyskoczyły krokusy zasadzone w ogródkach, a także rosnące w najsłynniejszym naturalnym siedlisku - na tatrzańskiej Polanie Chochołowskiej, przyciągającej rzesze turystów spragnionych cudów natury. Wielkopolanie podążyli do Śnieżycowego Jaru w Puszczy Zielonce, by w coraz bardziej wiosennej aurze podziwiać wielkie skupisko śnieżycy wiosennej, które jest wyjątkowym zjawiskiem, ponieważ roślina występuje przeważnie
na terenach górskich. Przełomowym wydarzeniem było przypadające na 21. marca powitanie wiosny uczczone przez Gród w Grzybowie zakorzenionym w słowiańskich obrzędach zwyczajem palenia Marzanny – kukły wykonanej ze słomy owiniętej białym płótnem, symbolizującej zimę. W placówkach handlowych zaczęły kiełkować cebule hiacyntów, sprzedawane są tysiące tulipanów i żonkili. Wszyscy z niecierpliwością czekają na podniesienie się temperatury, by móc zrzucić ciężkie płaszcze i kurtki krępujące ruchy.

            Wśród parkowych alei widać spragnionych ciepła spacerowiczów, którzy naprawdę i na pewno  poszukują pierwszych oznak  wiosennej aury. Przecież w powietrzu unosi się oryginalny i niepowtarzalny zapach zieleni, a pękate od pąków gałęzie kłują w oczy odurzonych  przechodniów. Jasnobrązowe ławki, niebiesko-zielone huśtawki zachęcają do całodniowego przyglądania się wiosennym pejzażom. Również  ścieżki rowerowe zapełniają się ochoczą gromadą  młodzieży, pomykającej na różnokolorowych,  dwukołowych pojazdach. Pełni  nadziei mkną po nierównej powierzchni. Nieraz czyhają na cieplejszy podmuch wiatru i rześki haust powietrza. Rozkrzyczane dzieci z pobliskiego placu zabaw, nie wyciągając szyi, podpatrują ptactwo  na konarze spróchniałego buka . Ornitolodzy w okamgnieniu rozróżniliby przede wszystkim szarobrązową piegżę, owadożerną gżegżółkę, jasnoszarą jemiołuszkę i sójkę. Wszyscy  marzą o lazurze nieba i perłowozłotym kolorycie wiosennych kwiatów, skądinąd doskonale harmonizującym z zielenią młodej trawy.  Nade wszystko wierzymy, że,  jak podaje najnowszy numer czasopisma  „Żyjmy dłużej”, wiosna przyjdzie i tak.